Fluat

Fluatowanie zawsze służy utwardzeniu zasadowo alkalicznego podłoża. Podłoże jest również wyraźnie neutralizowane przez zastosowanie fluatów (tzn. traci większość swojej alkaliczności).

Ogólne zastosowanie

W przypadku remontów często przeprowadza się fluatowanie w miejscach napraw tynków (punkty ponownego tynkowania), aby uniknąć późniejszych wykwitów w remontowanych miejscach. Takie wykwity na nowych, otynkowanych powierzchniach mogą powstawać, gdy sole rozpuszczają się w wilgoci zawartej w elemencie, przechodzą przez kapilary na powierzchnię i odkładają się tam w postaci skorupy solnej. Zagrożenie to może występować w przypadku wszystkich materiałów budowlanych zawierających cement, trass lub krzemiany.

Fluatowanie może również znacznie poprawić przyczepność i ewentualnie słabą chłonność na podłożach mineralnych. Stosuje się go również czasami jako środek gruntujący na piaszczystych lub niewystarczająco chłonnych podłożach mineralnych. Rzadziej fluatowanie stosuje się również do usuwania tzw. spiekanego naskórka (drobnokrystaliczna warstwa powstała w wyniku odparowania) na betonie. Fluatowanie jest jednak szczególnie często stosowane na polerowanych kamieniach naturalnych.

W przypadku stosowania fluat w zakresie renowacji należy zwrócić szczególną uwagę na dokładne zmycie dużą ilością wody, aby na powierzchni tynku nie pozostały resztki fluat. Do fluatowania w tym obszarze stosuje się zawsze specjalny fluat, sól fluorową kwasu krzemowego (kwas heksafluoridokrzemowy).

Fluoryzujący kamień naturalny

Fluoryzacja kamienia naturalnego znacznie lepiej wydobywa połysk i kolor kamienia. Widoczne jest również znaczne pogłębienie tonacji kolorystycznej.

W przypadku kamienia naturalnego należy dokonać podstawowego rozróżnienia pomiędzy fluorowaniem polerującym a fluorowaniem utwardzającym. W fluorowaniu polerskim stosuje się specjalne woski pogłębiające tonację koloru, które po nałożeniu tworzą warstwę wosku nadającą się do polerowania, która następnie jest ponownie obrabiana filcami polerskimi. Polerowana warstwa chroni kamień, nadaje mu efektowny połysk i jest bardzo trwała.

Fluatowanie twardości jest często stosowane jako zabieg wstępny przy układaniu okładzin z kamienia naturalnego, ale może być również stosowane jako środek renowacyjny. Fluorokrzemiany są tu stosowane w taki sam sposób jak w przypadku tynków. W wyniku reakcji chemicznej między fluatem a minerałami wapnia na powierzchni kamienia powstaje mocna warstwa krystalizacyjna. Ta warstwa wierzchnia składająca się z fluorków wapnia i magnezu oraz kwarcu sprawia, że kamień jest bardzo odporny, a także tylko w niewielkim stopniu przepuszcza wodę. W terminologii technicznej ta obróbka fluidyzacyjna nazywana jest również “obróbką krystalizacyjną” lub “krystalizacją”. Powierzchnia jest również utwardzana przez “trawienie”, które ma miejsce (do twardości 4 lub 5 w skali Mohsa, w zależności od kamienia).

Po nałożeniu fluatu, szlifowanie odbywa się za pomocą maszyny jednotarczowej z wałem ze stali nierdzewnej. W ten sposób powstaje naturalna, trwała warstwa polerująca.

Zastosowanie fluatowania

Ze zrozumiałych względów fluoryzować można tylko skały zawierające kalcyt (wapień, marmur). Uzyskana w ten sposób grubość warstwy zależy zawsze od rodzaju skały i może być bardzo różna. Fluatowanie nie jest możliwe w przypadku wszystkich skał niezawierających kalcytu lub jest nieskuteczne. W przypadku często stosowanych marmurów dolomitowych, które często mylone są z wapieniami, z reguły uzyskuje się jedynie bardzo niejednolity wynik krystalizacji, który nie jest pożądany i trudno go skorygować.

Zasadniczo fluatowanie nie może być wykonywane na kamieniach ułożonych na zewnątrz, ponieważ mogą wystąpić odpryski i pęknięcia. Powierzchnia kamienia przeznaczona do obróbki powinna być możliwie jak najbardziej zwarta, całkowicie sucha i pozbawiona wszelkich pozostałości wosków i środków powlekających. W razie potrzeby uszkodzone podłogi należy wcześniej przeszlifować. Należy zwrócić uwagę na możliwe pogorszenie pierwotnej odporności na poślizg powierzchni kamiennej.

Wpływ na czyszczenie

Warstwy skrystalizowane nie mogą być już powlekane. Do konserwacji należy stosować ściereczki z mikrofibry. Skrystalizowana warstwa z czasem naturalnie spływa, zwłaszcza na często uczęszczanych “chodnikach”, odsłaniając znajdujący się pod nią materiał kamienny.

Aby uzyskać jednolity wygląd powierzchni kamienia, najlepiej jest wtedy przeszlifować go na nowo i powtórzyć proces fluatowania. Utrzymanie gleby, która składa się częściowo z materiału kamiennego, a częściowo z warstwy krystalizacyjnej, jest w innych przypadkach trudne.

Wniosek

W dziedzinie renowacji budynków istnieją jasno określone obszary zastosowania dla fluatowania. W przypadku kamieni naturalnych na bazie kalcytu zaleca się fluatowanie powierzchni bezpośrednio po ułożeniu, po prostu ze względu na większą twardość i odporność oraz trwały połysk, który można osiągnąć. Jednak efekt, również utwardzania fluatings, nie trwa wiecznie, po starciu powstałej warstwy trzeba ją ponownie obrabiać. Fluaty utwardzające nie mogą być stosowane na zewnątrz.